Gezondheid, Ziekte, symptomen en Healing en Heel worden

De Terugkeer van innerlijke gezondheid (2)

Gezondheid, Ziekte, symptomen en Healing en Heel worden / Door

Veel spirituele stromingen spreken over ‘Zelfverwerkelijking’ of ‘Verlichting’ (ook wel ascentie genoemd). Volgens verschillende van deze stromingen is de wederkomst van de Christus het wakker worden van de Christus in ons. In dit artikel over de Terugkeer van innerlijke gezondheid ga ik dieper in op het Christusbewustzijn, en geef ik je een methode van zelfonderzoek en vereenzelviging om het allermooiste in jezelf, het Christusbewustzijn of wat daaraan vooraf gaat, in je omhoog te halen.

Het Christusbewustzijn

Het Christusbewustzijn is het hoogste bewustzijn in ons. Je kunt het ook de Boeddha-natuur, het een-zijn met de Bron, verlichting, eenheid met het Al of met het Zelf noemen. Allemaal synoniemen voor een mens in vrede en liefde, een mens waarin het “kleine” denken, het ronddraaien van gedachten over van alles en nog wat, is gestopt. Er is stilte, kalmte, gelukzaligheid. In dit bewustzijn word je niet gestoord door wat mensen over je (zouden kunnen) zeggen of denken; niet door afwijzing, eenzaamheid, verdriet, haat of welke emotie dan ook. Het is een staat van zijn waarin je je bewust bent van wie jij bent; een staat van zijn die voorbij emoties gaat.

De emoties en lagere gevoelens zijn opgelost, doordat je je er niet langer meer mee identificeert. Andere mensen, en vooral langskomende gedachten, kunnen je niet meer uit je verbondenheid met het allerhoogste halen. Angst en onzekerheid bestaat niet meer en ook het oordelen over alles en iedereen is gestopt. Je zegt van binnen ‘Ja’ tegen alles wat is en wat er gebeurt. Je bent gestopt met anderen de schuld te geven over hoe jij je voelt. Je bent gestopt anderen te willen veranderen, ze zijn goed zoals ze zijn. Jíj bent goed zoals je bent. Haast en ongeduld zijn uit je weg. Ontevredenheid is weg. Het leven is goed zoals het is.

Wanneer je ontwaakt bent in het Christusbewustzijn dan ben je als de geopende bloem, als een stralende zon. Innerlijke gezondheid is een feit en je staat volledig in je kracht.

Stralen van liefde en bewustzijn

Wie ben jij als je volledig in je kracht staat? Hoe groots zie jij jezelf? Weet je wel dat in jou een schitterend en fantastisch mens woont? Weet je wel dat het Goddelijke, dat het Christusbewustzijn in jou leeft? Weet je wel dat je kunt stralen van liefde en kracht, van bewustzijn? Weet je wel dat jij dat ook kunt? 

Van binnen ben je liefde, niets dan liefde.

Een geopende bloem, een heldere stralende zon.

Veel mensen zijn dit jammer genoeg vergeten of ze kunnen er niet bij. Sommige mensen hebben allerlei wolken om zich heen: wolken vol negatieve gedachten, oordelen, verwijten, haat, verdriet, pijn, allerlei illusies of angsten, of ze houden vast aan uitgebreide en complexe verhalen over wie ze zijn en hoe het leven volgens hen in elkaar zit. Stevig omarmen ze deze verhalen alsof het waardevolle eigendommen zijn die ze niet kunnen missen, hoe ellendig en vervelend het verhaal soms ook in elkaar steekt. Alsof deze verhalen totaal onveranderlijk en voor eeuwig waar zullen zijn.

Andere mensen durven niet meer te dromen. Zij hebben al hun wensen, dromen en verlangens bevroren of verstopt en leven in een sleur. De sleur van iedere dag hetzelfde liedje.

Wanneer breek je jezelf los uit die sleur? Wanneer sta je op en durf je te luisteren naar wat er in je leeft? Wanneer laat je al die “ja maars” en alle negatieve overtuigingen en al het verleden en de toekomst los? Wanneer breekt jouw innerlijke zon, en je innerlijke gezondheid, door? Wanneer mag jouw liefde en kracht andere mensen tegemoet stralen?

Zo vaak trappen we in die valkuil van klein zijn en klein denken, van ‘kan ik niet’ en ‘durf ik niet’, van ’dit moet anders’ en ‘dat moet anders’. Of we trappen in de valkuil van anderen de schuld geven voor hoe ons leven er uit ziet en voor hoe we ons voelen. En onder in de kuil verdrinken we in zelfmeelij, boosheid, teleurstelling, verwijten, hulpeloosheid, spijt, frustratie, ongeduld, afgunst en ga maar door.

Sta op en durf te stralen

Ik zou zo graag mensen wakker willen schudden, zodat ze hun tijd niet verdoen met … Noem het maar op: t.v., sport, werk, clubs, niets doen en ga maar door. Natuurlijk kan dit allemaal stuk voor stuk als tijdsbesteding en bezigheid helemaal oké zijn, maar kijk eens bij jezelf naar binnen …  Is het oké?

Besteed jij je tijd, aandacht en energie aan datgene waarbij of waarvan je hart open gaat? Mag je stralen en schijnen van jezelf? Mag je anderen gelukkig maken?

En … doe je dat ook? Open je je hart gedurende je bezigheden, wat deze ook zijn?

Is je geest en hart open als je niets doet, als je naar t.v. kijkt of sport? Ben je ‘open minded’ en vol liefde op je werk, op de club en bij wat je ook doet? Ben je vriendelijk en open naar jezelf en naar andere mensen? Is alles goed wat er is en geniet je er van? Of, als je niet geniet, mag dat wat er is er dan tenminste zijn van jou?

Kun je je oordelen loslaten?

Het ontwaken

Het Christusbewustzijn kan in je ontwaken als je gaat loslaten. Bij sommige mensen voltrekt dit proces zich in een oogwenk, alsof er een knop wordt omgedraaid. Bij andere is het een geleidelijke groei, waarbij steeds langere periodes van rust en innerlijke vrede ervaren worden.

In deel één van de Terugkeer van innerlijke gezondheid heb ik verteld over de rol die emoties spelen en ben ik uitgebreid ingegaan op het loslaten om emoties (en ook gedachten en overtuigingen) op te ruimen: de Sedona-methode. Naast het opruimen van allerlei gedachten, overtuigingen en emoties, kan je innerlijke gezondheid groeien als je je richt op het laten ontwaken en groeien van het Christusbewustzijn, door er zo intensief mogelijk je aandacht op te richten.

In het eerste deel van terugkeer van innerlijke gezondheid vertelde ik over een Vedische meditatie waarin je je vereenzelvigt met het Goddelijke. In deze meditatietechniek word je geleerd om je steeds weer en steeds dieper te vereenzelvigen met het allerhoogste en met de allermooiste aspecten van het Goddelijke die je kent. Door dit te doen, bijvoorbeeld met behulp van een afbeelding waarin de aspecten symbolisch vorm hebben gekregen, kunnen en zullen deze aspecten in jou aan kracht winnen. Je onderbewuste denkt in (gevoels-)beelden. Door jezelf te zien als God(in) of door je in te voelen in de houding en eigenschappen van het allerhoogste, kunnen deze gevoelens en eigenschappen in jou ontwaken en groeien.

Voor sommige mensen is deze methode te aanmatigend. Voor hen werkt het beter om zich te vereenzelvigen, zich steeds dieper te identificeren, met een deel van zichzelf dat wel mooier en stralender is dan wie ze nu zijn, maar dat voor hen dichter bij staat en beter herkenbaar is.

Op basis van de “vereenzelvigings”-techniek heb ik een methode ontwikkeld om het mooiste, het meest zuivere en het krachtigste in mensen omhoog te halen. Ik noem het “de ideale-ik meditatie”. Hier onder volgt een deel van deze methode:

Jij in je meest ideale vorm

Vraag je je wel eens af wie jij zou zijn als je nu jezelf in je meest ideale vorm zou (her-)creëren? Zo nee, misschien zou je dat voor deze keer eens willen doen.

Ik zal je op weg helpen: 

Wat zou je nu – jij in je meest ideale vorm – doen, hoe zou je denken, wat zou je nu tegen die andere mensen in je leven zeggen, hoe zou je ze bejegenen?

Welke karaktereigenschappen van jou zijn nu veranderd?

Wat is nu – in je ideale vorm – belangrijk voor je?

Waar luister je naar? Wat hoor je?

Hoe zie je anderen? Waar kijk je naar?

Waaraan besteed je je tijd? En hoe voel je je als je dit doet?

Wat zijn jouw uitdagingen in je leven? Wat wil je graag realiseren?

En hoe ga je dat aanpakken?

Vraag je eens af: zijn er dingen in je leven die je anders zou willen?

Is er iets dat je anders zou willen?

Als er in jouw leven dingen zijn die je anders zou willen, neem dan nu de tijd voor jezelf om een stukje zelfonderzoek te doen. Lees dit stuk straks of later nog eens door. Doe het langzaam, vraag voor vraag, en geef op alle vragen een antwoord, diep van binnen uit. Je kunt er een pen en papier bij nemen, daarmee houd je het vast. Maar dat hoeft niet. Belangrijker is om bij iedere vraag wat langer stil te blijven staan en om het antwoord van binnenuit omhoog te laten komen. Laat je steeds vanuit het gevoel dat in je wakker wordt gemaakt meevoeren naar de volgende vraag en het volgende antwoord.

Als deze manier van intern onderzoek je bevalt, dan volgen hier meer vragen die je aan jezelf kunt stellen. Beantwoordt ze vanuit wie jij bent in de meest ideale vorm.

Intern onderzoek en groei van je ideale ik

Gebruik je inlevings- en voorstellingvermogen. Het is goed om daarvoor je ogen dicht te doen en een paar diepe ademhalingen te nemen.

Wat is jouw kracht – in je meest ideale vorm?

Hoe ga je om met de mensen waar je van houdt?

Met die persoon die zoveel reactie in je oproept?

Hoe reageer je nu (in je meest ideale vorm) op de mensen waar je moeite mee hebt, die je triggeren*, of waar je tot op heden tegenop keek?

Waar luister je naar, wat hoor je?

Waar kijk je naar, jij in je meest zuivere vorm?

Hoe zie je er uit?

Wat is je meest gebruikte gezichtsuitdrukking?

Hoe is je houding?

Hoe denk je nu?

Hoe voel je je?

Wat zijn de dingen die je ontroeren?

Waardoor kun je jezelf nu heel snel met de Hoogste Bron verbinden?

Welke zijn de mooiste gevoelens die je kent en heb je deze al in je opgeroepen?

Zo nee, doe dit nu.

Bestaat er nog onzekerheid of angst in je?

Waarvoor?

Bestaan er nog andere negatieve gevoelens of emoties in je?

Welke?

Zie je welke spiegel dit is?

Kun je jezelf vergeven?

Kun je en wil je anderen die een rol in jouw leven spelen of hebben gespeeld vergeven?

Ga diep naar binnen en gebruik je totale voorstellingsvermogen:

Je kunt nu helemaal in de schoenen van je ideale ik gaan staan en van binnenuit ervaren wat hij/zij zegt. Je opent je om te ervaren hoe je denkt; hoe je naar situaties, dingen en mensen kijkt.

Je kunt nu helemaal ervaren hoe jij je voelt terwijl je in deze schoenen staat en straalt van liefde, compassie en geluk.

Is er nog iets wat je van jezelf in deze ideale vorm opvalt? Wat?

Nog meer groei

Natuurlijk kun je deze oefening ook als meditatie doen. Je leest een vraag en vindt met gesloten ogen van binnen het antwoord, en laat het erbij passende gevoel in je verschijnen. Heel speciaal is het om deze oefening te doen op een ogenblik dat je weerstanden omhoog zijn gekomen, of als je teleurgesteld, verdrietig of boos door iemand bent.

Een voorbeeld van als je boos op iemand bent: je vraagt je dan af wat jij nu – je inlevend in je ideale vorm – zou doen, zeggen, denken. Beantwoordt de vragen ook als je geëmotioneerd bent in de aangegeven volgorde, vanuit de situatie en de gevoelens – bijv. de boosheid onstaan in ruzie – die je bij aanvang van de oefening ervaart. Verbind je met het gevoel van dat moment en met je ideale ik. Beantwoordt de vragen steeds vanuit de situatie (de ruzie) maar nu vanuit het idee hoe jouw ideale ik zou reageren of antwoorden.

Bijvoorbeeld:  “Mijn ideale ik zou de persoon de situatie die vooraf ging aan de boosheid (de ruzie) vergeven. …”

Bouw steeds voort op het vorige antwoord en op het gevoel dat je met je antwoord in jezelf hebt opgeroepen.

Als je regelmatig op deze manier je eigen triggers* oppakt en aanpakt zul je merken dat je na een tijdje automatisch op een nieuwe manier reageert, vanuit een nieuwe kijk op de situatie, als je op iets vervelends stuit. Met deze methode verweef je als het ware je nieuwe ik met de oude situatie en je geeft zo ruimte voor de oude ik om met patronen te breken.

*  ‘triggeren’, ‘getriggerd zijn’ is de situatie als iemand iets doet of zegt en hij/zij raakt jou daarmee, waardoor je van slag bent. Emoties (= oude pijn) worden dan aangeraakt en je krijgt de kans om deze pijn in jou te helen.

(Dit artikel is geschreven en geplaatst in de Spiegelbeeld van oktober 2003)

De Terugkeer van innerlijke gezondheid (1)

Gezondheid, Ziekte, symptomen en Healing en Heel worden / Door

Veel spirituele stromingen spreken over ‘Zelfverwerkelijking’ of ‘Verlichting’. Volgens verschillende van deze stromingen is de wederkomst van de Christus hetzelfde als de ‘verrijzenis’ van de Christus of het wakker worden van de Christus in ons. In Een Cursus in Wonderen wordt de wederkomst van Christus besproken als een inwendig proces dat in ons kan en zal gebeuren. Het proces dat staat voor het ontwaken en volledig zijn/haar plaats innemen van het Lichtwezen, van het Goddelijk deel in ons.

In twee op elkaar aansluitende artikelen zal Bea van Wierst  de terugkeer van innerlijke gezondheid bespreken en met oefeningen dichterbij halen. Dit eerste deel gaat dieper in op het Christusbewustzijn, en het loslaten van emoties.

Het Christusbewustzijn

Het Christusbewustzijn, de terugkeer van Christus in ons, is synoniem met het ervaren van het hoogste bewustzijn. Ervaren van vrede en stilte, van het Zijn, aanwezigheid.  Het is bewust zijn in het hier en nu. In het nu ben je vrij van oordelen, vrij van beperkende gedachten en overtuigingen, vrij van projecties, enzovoort.

Heel wat zielen zijn ons in dit bewustzijn voorgegaan. Zij zijn in volle bloei gekomen en wijzen ons nog steeds de weg. Jezus, Boeddha, Krishna, Lao Tze, Yogananda, en hier in het westen Fransicus van Asissi, Theresa van Avilla. In onze tijd kennen we Satya Sai Baba, Haidakhan Baba, Ananda Ma, maar ook Eckhart Tolle, Byron Katie en waarschijnlijk nog vele andere bekende en onbekende grote zielen. Ik heb hier een aantal namen zomaar naast elkaar gezet, maar sommige van deze zielen zullen wellicht veel verder in het ‘hoogste’ bewustzijn ontwikkeld zijn dan anderen.

Ieder van ons -in ieder geval van wie dit nu leest- is in staat zich eveneens zo ver te ontwikkelen, dat vrede, stilte en gelukzaligheid op continue basis ervaren kunnen worden. Dit in tegenstelling tot het blijven hangen in zware emoties en pijn en in het ervaren van allerlei donkere, sombere wolken. Het is nu, zoals Eckhart Tolle zo mooi zegt, het moment dat wij, net als de “vroege bloemen”, helemaal tot bloei kunnen komen. 

De Christus ontwaakt

Nog niet iedereen durft te geloven dat het Goddelijke werkelijk in iedere mens aanwezig is. Voor sommige mensen klinkt het (bijna) als Godlasterend om er van uit te gaan dat de liefde en vaardigheden van Christus ook in hen aanwezig zijn. Anderen zijn er helemaal van overtuigd en onderzoeken het “Hoe”.

Hoe kun je het Christusbewustzijn in jezelf doen ontwaken; hoe kun je het ervaren? Hoe kun je steeds meer vanuit het Christusbewustzijn leven; hoe kom je af van al die verstorende gedachten, emoties, schuldgevoelens, oordelen, verlangens, etc. Hoe pas je de groei naar het Christusbewustzijn in het dagelijks leven in; hoe past werk en geld verdienen in deze ontwikkeling? Hoe is het mogelijk dat het Christusbewustzijn in principe in ieder mens aanwezig is en dat mensen elkaar toch zoveel ellende aandoen? Hoe laat je verstorende en allesoverheersende ideeën, gevoelens en fysieke stress los?

Kortom: hoe doe je dat?

Zicht op illusies

De eerste stap is om zicht krijgen op wat waar is, op wat de Christus en wat Liefde is, en wat een illusie is. Maar … wat is waar? Hoe verwerf je meer helderheid? Een voorwaarde is in ieder geval om meer open te staan voor nieuwe ideeën. Bereid zijn om je overtuigingen te veranderen, om oude overtuigingen over de wereld en over het leven los te laten. Wellicht kan hierbij het oude gezegde “onderzoek alles en behoud het goede” van pas komen.  Natuurlijk kunnen boeken, cursussen en vooral zelfonderzoek helpen.

Als er meer helderheid is, dan kun je valse overtuigingen, illusies en pijn gaan loslaten.

Helderheid over illusies en pijn kun je krijgen door te gaan voelen. Voelen wat er te voelen valt. Niet je gevoel onderdrukken, maar er laten zijn en accepteren. Dit is niet perse je gevoel tot expressie brengen!

Wanneer je begint met ‘voelen’ weet dan dat emotionele pijn altijd gekoppeld is aan een idee, een overtuiging of zelfs aan pijn die je herkent, omdat je die pijn ooit op één of andere vergelijkbare manier zelf hebt meegemaakt. De kern van die pijn in jou resoneert, klinkt als een stemvork mee, met de huidige gebeurtenis. Daarom voel je de emotie, het verdriet, de irritatie, de afkeer.

Wat je vaak vergeet is dat nu iedere keer een nieuw moment is. Je bent je niet bewust dat wat je voelt, dat de emotie die je ervaart, oud is. Het is oude, vastgezette energie die weer in beweging komt (e (van energie) + motion (beweging) = emotie). Deze energie in je lichaam is vastgezet op een moment toen je niet verbonden was met de waarheid over wie je bent (het Licht, Liefde, de Christus, vergeving). Op dat moment was je verstrikt in valse overtuigingen over het leven, en over wie je bent.  Op dat moment liet je je meeslepen door negatieve gedachten en emoties, en was je je niet bewust wat het doel is waarvoor je leeft. Maar nu ben je je wel bewust wat het doel van je leven is: jezelf terugvinden als de Christus, als het Lichtwezen, dat je bent. Je bent je bewust van je doel en van wie jij van binnen reeds bent, en je weet ook dat een emotie de oude weerklank is van pijn, die ooit is ontstaan doordat je een valse overtuiging aan een gebeurtenis hebt gekoppeld. Hier volgen een paar voorbeelden van dit soort koppelingen.

 

We zijn alleen en denken: “Niemand houdt van me” of heel zielig: “Nu ben ik helemaal alleen”. Onze geliefde doet iets wat we niet fijn vinden en we denken: 

“Hij doet dit omdat hij niet van me houdt”. Een familielid of goede vriend gaat dood, en we denken: “Leven is pijnlijk”, “Zoiets als dit mag gewoon niet gebeuren, God bestaat niet”; Iemand zegt iets of doet iets dat je erg onaardig vindt, jij denkt:

“Hij haat me, anders zou hij dit nooit doen”, enz.

Er is een gebeurtenis, een gedachte komt langs of we hebben er een oordeel over. Een oordeel dat gebaseerd is op onze levenservaring en op onze levensovertuiging. De gedachte of het oordeel leidt tot een zeker gevoel als we ons er mee identificeren. Zelfs als je op de hoogte bent van dit proces, dan ben je nog snel geneigd om onnodige gedachten en valse overtuigingen op dingen die gebeuren te plakken.

Emoties uiten?

Veel mensen denken dat je emoties kunt loslaten door ze te uiten. Je verdriet laten zien als je verdrietig bent, boos zijn als je boos bent, enz. Maar behalve dat het op het moment zelf misschien wel goed voelt: heb je er wel echt wat aan om irritatie, verdriet of boosheid te uiten?

Vaak niet. In het beste geval ben je voor een tijdje van je negatieve gevoel af. Meestal verandert het niet veel aan de situatie. Soms verandert de ander iets in zijn gedrag. De ervaring is dat dat meestal minimaal is. Na een hevige uitbarsting op je werk zul je echter de volgende dag eerst het puin moeten ruimen dat door deze emotionele actie is ontstaan. En is er nu veel ten goede veranderd? Is de angel die jou steekt er uit? Of zul je een volgende keer tegen dezelfde gevoelens aanlopen?

En thuis gaat het bijna net zo. Hetzelfde gedrag van je partner en kinderen, waarover je je een aantal jaren geleden boos maakte, roept vaak nog steeds dezelfde emoties en stress bij je op. Waarom? Omdat jouw emoties, jouw reacties op gebeurtenissen, je iets over jezelf willen duidelijk maken.

Nee, door emoties te uiten ben je de lading even kwijt, maar de angel, de oude pijn of valse overtuiging die diep bij jou geworteld is, zit er nog steeds. Slimmer is het dus om te werken aan het enige waar je werkelijk invloed op hebt: op jouw reactie op het gedrag van anderen.  

 

Emoties zijn oude pijnen

De dingen die we iedere dag doen en meemaken, onze woon en/of gezinssituatie, ons werk en onze andere bezigheden, zitten vol met gewoontes, patronen, enz. Deze gewoontes en patronen zitten vol oude gevoelens die we overal op projecteren. Waar we ook gaan en wat we ook doen: we nemen onszelf, én onze manier van reageren, mee. Wat we wel of niet leuk of juist vervelend vinden, waar we emotioneel van worden, wat we tegen onze geliefden of collega’s zeggen: alles heeft altijd met die ander te maken, maar natuurlijk eveneens met wie wij zijn en hoe wij denken en voelen. Altijd zien we de wereld en wat er om ons heen gebeurt vanuit ons perspectief. 

Zoals gezegd is het zelfs zo dat irritaties, verdriet en andere emoties omhoog komen ómdat ze ons iets willen leren. Ze tonen ons waar nog oude pijn zit en waar we valse overtuigingen vasthouden.

Maar nu is het tijd om vanuit de helderheid over wie wij zijn en hoe emoties werken, anders om te gaan met irritaties, emoties en gevoelens. Het is tijd om de oude negatieve gedachten, gevoelens en emoties los te laten, zodat ze onze beleving niet meer kunnen beïnvloeden. Het is tijd om de oude patronen, de oude manier van reageren, te veranderen.

Nu we weten dat andere mensen enkel onze eigen oude overtuigingen en pijnen weerspiegelen, kunnen we anders gaan kijken naar wat er precies gebeurt. Nu we weten dat andere mensen net als wij lichtwezens zijn (misschien niet altijd zo liefhebbend als wij zouden willen en misschien zelfs hier en daar wat gefrustreerd), kunnen we anders over hen gaan denken en anders naar allerlei situaties gaan kijken.

Loslaten

De wederkomst van de Christus is hetzelfde als het lichtwezen of het goddelijke deel in jezelf alle plek en ruimte geven die het toekomt. Het is loslaten van alles dat niet overeenkomt met wat waar is. Loslaten van allerlei gedachten en overtuigingen die pijn, boosheid, verdriet of welke andere emotie dan ook omhoog roepen. De wederkomst van de Christus en de terugkeer van innerlijke gezondheid is hetzelfde als het loslaten van allerlei emoties en het laten gaan van illusies. En soms is de wederkomst van de Christus: laten zijn wat is; “ja” zeggen tegen wat is.

“Hoe doe je dat: loslaten?” 

Volgens de Sedona-methode (een methode ontwikkeld door Lester Levenson) is loslaten een besluit. Je voelt je niet prettig (ervaart een emotie) en vraagt jezelf van binnen: ‘Kan ik dit loslaten?’ 

Eigenlijk maakt het niet uit of je met ‘ja’ of met ‘nee’ op deze vraag antwoordt.

Hierna vraag je jezelf: ‘Wil ik dit loslaten (als ik het zou kunnen)?’ 

Als je antwoord ‘nee’ is, dan kun je je afvragen of je vrij wilt zijn van dit gevoel. Wanneer dat zo is, dan wil je het toch wel loslaten. Als ‘ja’ je antwoord is, dan rest alleen nog de vraag: ‘Wanneer?’ 

Het enige juiste antwoord op deze vraag is altijd ‘nu’. Als je het niet nu wilt loslaten, dan speel je een spelletje met jezelf.

Soms is loslaten niet geschikt of mogelijk. Waarschijnlijk is op dat moment verwelkomen of accepteren meer geschikt. Vraag jezelf:

‘Kan ik dit verwelkomen (of accepteren)?’ en ‘Wil ik dit verwelkomen

(of accepteren)?’ En vraag weer: ‘Wanneer?’

Gefocust op het gevoel, op de emotie of op de gebeurtenis die deze emotie oproept stel je jezelf deze vragen meer met je hart dan met je hoofd. Geef korte antwoorden, ga niet met jezelf in discussie en antwoordt niet met ‘misschien’. Vaak is dit het moment waarop er spontaan een diepe ademhaling of zucht volgt of waarop je enorm moet gapen. Er treedt ontspanning op. Verder zul je merken dat de emotie soms op subtiele wijze en soms heel resoluut verandert.

Transformatie van gevoel en emotie 

Ook al ga je nog wel eens in de fout: jij hebt zelf de keuze van wat je doet, van hoe je je voelt bij wat er gebeurt. Het is een kwestie van hoe je naar de ander kijkt, van wat je over de situatie of gebeurtenis denkt, van je bewust zijn van wat er in je voelen gebeurt en van waarmee jij je identificeert. Wanneer je als het ware door de emotie overgenomen wordt, weet dan dat het gaat om een oud en pijnlijk iets uit het verleden. Soms kun je het plaatsen, soms helemaal niet. Soms lukt het om het gevoel direct los te laten of te verwelkomen, soms kost dat de nodige inspanning. Eerst moet je bereidt zijn om niet die ander de schuld te geven, en open staan voor zelfonderzoek.

Als loslaten niet zomaar gaat dan zijn er nog andere manieren om je reacties op de mensen om je heen te onderzoeken en te veranderen. Zo kun je inzicht krijgen in hoe je je voelt en in wat dat over jou te vertellen heeft, door in eerste instantie al je oordelen en gevoelens over iemand, en je adviezen aan die ander, min of meer systematisch aan het papier toe te vertrouwen. Daarna kun je je oordelen over hen omdraaien. Je gaat dan zien wat je op die ander projecteert. Welke spiegel wordt jou door die ander voor gehouden? (In het boek van Byron Katie, Vier vragen die je leven veranderen, wordt deze methode beschreven.)

In ‘Een Cursus in Wonderen’ vind je ook richtlijnen om je denken en gevoelens te transformeren. Deze cursus leert je om stap voor stap anders naar de wereld zoals je die meemaakt te gaan kijken, en om je ervaringswereld zodanig te veranderen, dat je het goddelijke in jezelf en in alles gaat zien en horen. Met de hulp van iedere dag een nieuwe les kun je steeds dieper het Licht en het Christusbewustzijn in jezelf ervaren.

Verbonden ademhaling en meditatie

Eerder heb ik geschreven over de rol die Spirituele en Transformerende Ademhaling in het transformatieproces kan vervullen (zie ook de artikels over Spirituele en Transformerende Ademhaling).  Oude pijn, negatieve reactiepatronen en overtuigingen die in het verleden zijn ontstaan, en die zijn vastgelegd in het fysieke of emotionele lichaam, in het mentale lichaam of in het reactie lichaam kunnen uit je vrij worden gemaakt met behulp van diepe, verbonden ademhalingen of met andere ademtechnieken, die het lichaam vrijmaken van gekristalliseerde energie en van “vlees-geworden-overtuigingen”.

De verbonden ademhaling kan je in verbinding brengen met je diepste zijn.

In het Verre Oosten zijn vele meditatiemethodes ontwikkeld. Een hele mooie meditatie vind ik één waarbij je gebruik maakt van vereenzelviging met een Godheid (zoals bijvoorbeeld met een Godin als Shri Haidakhandi Swari Ma, gezeten op de geopende lotus, zie foto).

Je onderbewustzijn werkt in beelden en als je jezelf vereenzelvigt met de Godheid of Godin (hét beeld van zelfverwerkelijking), dan nestelt het beeld en het gevoel, het wezen en het zijn, zich in je onderbewuste en beïnvloedt van daaruit je handelen en zijn in het bewuste. Je ervan bewust zijn dat het allerhoogste in je woont en steeds weer de eenheid beleven met het allerhoogste roept het allerhoogste in je wakker.

In deel twee over de terugkeer van innerlijke gezondheid, lees je meer over het Christusbewustzijn, en maak je kennis met een methode om het allerhoogste en het allermooiste in jou, om de Christus in jou, te doen ontwaken. Deze methode is gebaseerd op zelfonderzoek en op het je vereenzelvigen met het allerhoogste.

Genezing door inzicht, geloof en vertrouwen

Gezondheid, Ziekte, symptomen en Healing en Heel worden / Door

Genezing door geloof en vertrouwen is al heel oud. In de bijbel staan veel voorbeelden van deze vorm van genezing, al dan niet gecombineerd met energieoverdracht en/of handoplegging. Uit Jezus mond kwam: “Ga heen en naar uw geloof zal geschieden”. Het gaat hierbij om geloof in heelheid, en om geloof in de mogelijkheid van genezing, en om het geloof in wat er kan en zal gebeuren. Geloof en vertrouwen kan genoeg zijn voor diepgaande genezing. Soms is er méér, iets anders nodig. Als je aan geloof en vertrouwen het luisteren naar en inzicht verwerven in je ziekte en kwalen toevoegd, dan is er een enorme basis voor werkelijke en diepgaande heling.

Toen ik tweëentwintig jaar oud was, heb ik zelf mogen ervaren hoe geloof genezing kan neerzetten. Ik was op een rebirthopleiding aan het leren hoe de kracht van de adem en de kracht van het denken werkten, toen mij het volgende overkwam: een meisje van 5 en ik waren samen aan het spelen. Ik zwaaide haar aan haar armen in de rondte, we hadden plezier, tot het “mis” ging. Er was een verkeerde stap en we vielen. Maar terwijl we vielen dacht ik: “Het is goed”. Ik zag een matras liggen en in een flits wist ik dat ze daarop zou vallen, zoals ook gebeurde.

Ikzelf kwam voor mijn schouder minder gunstig terecht. Ik lag op mijn buik en kon niet opstaan. Het kind was geschrokken en kwam naar me toe. Ik trooste haar zo goed als kon en vertelde haar Gyan, een van de aanwezigen die verpleegster was, te roepen. Ze deed dat en met hulp werd ik overeind geholpen. Op een bijzondere manier had ik veel pijn aan mijn schouder. Ik kon de arm en schouder ook niet gewoon naar beneden houden maar moest met mijn rechterhand de onderkant van mijn linker elleboog stevig vasthouden, terwijl mijn arm en elleboog omhoog wezen naar mijn oor. In deze houding onderging ik de pijn. Tranen stroomden over mijn wangen, maar iets in me was rustig.

De lessen van de ademopleiding gingen door. Ik zat in de kring mee te zingen, zover het me lukte, over de cellen van mijn lichaam die een oneindige intelligentie in zich hebben en die zichzelf steeds weer herstellen. Ik ademde in de pijn in mijn schouder en heb zo zeker twintig minuten of meer gezeten, totdat de verpleegster zei dat het zo niet goed was en we naar het ziekenhuis moesten. Ook dat was goed voor mij. Ze had gelijk deze pijn was te erg om te negeren.

We maakten ons klaar om met de auto naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis te gaan en een proces van inzichten krijgen begon spontaan: ik moest om hulp vragen, want ik moest eerst naar het toilet en ik kreeg de deur niet open, en mijn broek niet open en naar beneden en ook niet meer omhoog. Ik was niet zo goed in die tijd in hulp vragen en hulp ontvangen. Iets in mij was altijd bang om een “nee” te krijgen. Maar ik moest nu wel …

Onderweg in de auto en later in het ziekenhuis met mijn twee begeleidsters (beide verpleegsters) kwamen er nog meer inzichten over mijn pijn en mijzelf. In die periode in mijn leven masseerde ik erg veel mensen. Het bleek dat ik van nature helende handen had, en wist wat een lichaam nodig had. Mensen wilden graag door mij gemasseerd worden. Ik vond het ook heerlijk om te doen. De energie stroomde tijdens een massage zeer krachtig door mij heen, ik werd er altijd blij en gelukkig van. Maar nu kon ik het wel vergeten. Zo als nu mijn arm was kon ik helemaal niet masseren. Het was mijn linkerarm en -schouder en al pratend in de auto en later in het ziekenhuis wist ik: het is de linker kant, dus de ontvangende kant. Het klopt: ik moet zelf meer gaan ontvangen. Meer durven vragen en ontvangen, en niet altijd maar geven. De pijn was nog steeds heftig aanwezig en tranen liepen spontaan over mijn wangen, en ik wist dat onder “normale” omstandigheden ik het uitgeschreeuwd zou hebben van de pijn en ik met voorrang bij de eerste hulp geholpen zou zijn. Het was er erg druk bij de eerste hulp. Maar toch was het oké voor mij. Op een bepaald niveau waren de inzichten over wat er met mij gebeurde en de realisatie dat mijn arm en schouder me iets te vertellen, iets te leren hadden, veel belangrijker en bepalender, dan de pijn.

De wachtkamer was zo vol, dat de dames die mij begeleiden, en die bekend waren in het ziekenhuis in Breda, met mij in een apart gangetje waren gaan zitten zodat ze een sigaretje konden roken. Inzichten over regels, over pijn, over wat werkelijk belangrijk is ontstonden in ons samenzijn. En toen dacht ik: “En als ik dan alles, alle inzichten die mijn arm en schouder mij te vertellen hebben, nu heb gekregen, dan hoeft het niet meer.” En diep in me wist ik dat dan de pijn en wat er ook aan de hand was in die arm niet meer nodig was, want ik had er naar geluisterd. Op dat moment was het alsof ik even opgenomen was in een andere dimensie. En op deze plek deed ik mijn arm naar beneden in de volle overtuiging dat dat kon en dat dat goed was. Mijn arm en elleboog zakten van ruim boven mijn oor tot bijna weer helemaal tegen mijn zij en op dat moment dacht ik, even vanuit mijn oude overtuigingen: “Nee, dit kan niet!” Op dat moment stopte het. Het laatste stukje pijn bleef zitten. (Later wist ik dat dat het geheugensteuntje was om werkelijk dingen te gaan veranderen in mijn leven.)

Voor de twee verpleegsters en voor mij was het een heel bijzonder ogenblik. Een heilig ogenblik, waarin we getuigen waren van iets wat we eerder nooit in de praktijk voor mogelijk hadden gehouden. Ook voor hen was het universum even op een ander niveau geopend geweest.

Kort na dit moment was het eindelijk mijn beurt om door spoedeisende hulp onderzocht te worden (we hadden ongeveer een uur in het ziekenhuis gewacht). Nog helemaal verbouwereerd door het gebeuren en nu met mijn arm bijna naar beneden ben ik de spreekkamer ingegaan en heb verteld over de val, over de schouder en mijn arm. De dienstdoende arts liet me mijn arm bewegen, voelde op de zere plekken en liet me plaatsnemen op een apparaat waarmee hij mijn beenderen kon zien (een röntgenapparaat?). Hij zei dat hij kon zien dat er in een botje bij mijn sleutelblad een fractuur zat die grotendeels geheeld was. Hij kon er nu verder niets meer aan doen, het moest uit zichzelf verder genezen.

Of deze arts werkelijk begrepen heeft wat er eerst was, en zo ja of hij het geloofd heeft, weet ik niet. Ik weet alleen dat ik voor en na die tijd nooit een botje gebroken heb gehad. Enkel voor mijn amandelen was ik voordien ooit een nachtje in het ziekenhuis geweest.

Het werk waar ik kort hierna voor gevraagd werd (het geven van massage- en bewustwordingscursussen), en waar ik me sindsdien verder in heb gespecialiseerd, is in de kern volledig gedragen door deze ervaring. In mijn vorige artikel (De zin van het ziekzijn, mei 2004) ben ik dieper ingegaan op de oorzaak van ziektes, zoals ook anderen die zien, en daarmee op het geloof in je eigen heelheid, en op “de zin” en de “boodschappen” die in ziekte en ongevallen verborgen zitten.

Je begrijpt vast wel dat voor mij mijn inzichten niet stopten met de individuele boodschap die mijn val en mijn schouder me te vertellen hadden. Voor mij was na mijn wonderlijke herstel duidelijk dat dit dus de manier is waarop ziekte of ongevallen en herstel werkt, of in ieder geval: “waarop het kan werken”. Wanneer je durft te kijken naar je pijn, naar wat het jou te vertellen heeft, naar wat voor boodschap er in zit, dan kun je beginnen aan een veranderingsproces. Elementen van wie je bent, van hoe je je manifesteert kun je dan gaan veranderen, al naar gelang je de boodschap begrijpt.

En als je dat werkelijk doet, dan kom je op een punt dat je “verkeerde manier van zijn” in de wereld genezen is, en dat ook de vorm (de ziekte, kwaal) die dit had aangenomen, niet meer nodig is.

Later kreeg ik het inzicht dat veel mensen niet gelukkig zijn of zelfs ernstig ziek zijn, omdat ze zichzelf verloochend hebben. Omdat ze niet geluisterd hebben naar wie ze zijn en naar hun zielewensen en zieleverlangens. Omdat ze niet durven tornen aan oude overtuigingen en ideëen die ingegoten zijn door welwillende ouders en anderen. Overtuigingen en ideëen die niet in overeenstemming zijn met de wetten van het denken en zijn. Veel mensen zijn ziek en/of ongelukkig omdat ze er geen idee van hebben dat ze oude overtuigingen kunnen vervangen door nieuwe, beter passende overtuigingen. Veel mensen realiseren zich nog niet dat ze heel zijn en werkelijk gelukkig kunnen zijn en in hun kracht kunnen gaan staan.

Als je over het proces van inzichten opdoen uit ziekte en ongeval e.d. -het proces dat ik hier beschreven heb- meer wilt weten, dan is er een mooi boek geschreven door Marja Huibers-Boeren: Herinner je zelf. Het gaat over hoe zij 8 jaar lang gekluisterd was aan een rolstoel en later nog eens 6 jaar bedlegerig was, en hoe zij stap voor stap tot inzichten kwam over zichzelf en nu de bindweefselaandoening achter zich heeft gelaten en weer wandelt en fietst.

Wanneer je werkelijk durft te geloven in (de mogelijkheid van) herstel, en in het terugvinden van je levensgeluk, weet dan dat het kan als jij durft te geloven (werkelijk gelooft) dat het kan. Als jij voorbij overtuigingen die je klein en bang houden durft te gaan, aan zelfonderzoek gaat doen en durft te vertrouwen in het Goddelijke en in het fantastische dat ook in deze wereld bestaat: genezing door inzichten en door geloof, dan kan zowel genezing, als het terugvinden van je levensgeluk voor jou mogelijk zijn en dan zal het voor jou mogelijk zijn.

Voor iedereen die besluit om van nu af te gaan luisteren naar zijn/haar innerlijke Zelf, naar wie je bent, wat je wilt, naar wat voor jou in je leven werkelijk belangrijk is, naar je zieleverlangen, heb ik mijn boek: Volkomen in je kracht staan geschreven en cursussen op dit gebied ontwikkeld.

De zin van ziek zijn

Gezondheid, Ziekte, symptomen en Healing en Heel worden / Door

Wat is gezondheid

Meestal zien we gezondheid als de afwezigheid van ziekte. Natuurlijk heeft gezondheid daar mee te maken, maar niet alleen daarmee. Gezondheid, heelheid heeft ook met levensvreugde en blijheid te maken, met vitaliteit en met plezier maken. Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar gezondheid heeft te maken met wie je bent als mens, met hoe je in het leven staat en hoe je met jezelf en met andere mensen omgaat. Gezondheid heeft te maken met afwezigheid van angst en aanwezigheid van liefde. Het gaat over leven in vrede en vrijheid, over eerlijkheid en over verbondenheid.

Als ik je iets wil vertellen over de zin van het ziek zijn, moet ik je ook vertellen over de oorsprong, de origine van ziekte. En ik zal iets over de relatie tussen ziekte en gezondheid moeten vertellen. Over genezing zal ik het later ook nog hebben, maar nu eerst ga ik in op ziekte en de functie van ziekte.

Over ziekte en psychosomatische ziektes

In ziekte geloven geeft de ziekte kracht en macht. Zieke mensen voelen zich vaak het slachtoffer van hun ziekte, maar dat komt omdat zij er in geloven. Sowieso baseren de meeste mensen hier in het westen ziekte en gezondheid op het idee dat we een lichaam zijn en dat het lichaam door iets van buiten of iets erfelijks zomaar gegrepen kan worden en daar de gevolgen van zal ervaren.

Eerst is er dus de identificatie met het lichaam. Je bent het lichaam en je bent ziek als je lichaam iets mankeert. Eventueel kan ziekte iets psychisch of psychosomatisch zijn: de psyche werkt in op de soma. Dat wil zeggen dat het “tussen je oren zit” en invloed heeft op het lichaam – de soma. Dat je je dingen ‘inbeeldt’, je ‘te druk’ maakt, dat er moeilijke dingen in je leven zijn of zijn geweest die je ‘niet verwerkt’ hebt, dat je dingen of zelfs het leven ‘niet aankunt’ of zelfs ‘waanideeën’ hebt. Het lichaam en de geest – de psyche – zijn ziek.

Door rust, psychische hulp en/of medicijnen zeggen de dokters, en denk jij, weer beter te worden. En soms helpt dat. Soms helpt het maar even. Soms lijkt het werkelijk te helpen, maar ontstaan er later andere vormen van ziekte. Vaak zelfs in een ander deel van je lichaam en dan is het net alsof er gewoon iets nieuws is. Alsof er geen enkel verband is tussen de ene kwaal en de andere. Of een ziekte wordt enkel maar erger, ook al wijzen alle onderzoeken uit dat er niets aan de hand is.

 

De psyche en de ego

Psychische ziektes vinden hun vertaling vaak als ‘ziekten van de geest’, ‘geestesziek’, ‘geestelijk instabiel’, enzovoort. De geest wordt hierbij meestal niet nader aangeduid. Maar hiermee wordt zelden het intellectuele denken bedoeld. Eerder het deel van het denken dat te maken heeft met sociaal gedrag en met het leven kunnen organiseren. Men doelt meestal op hoe het denksysteem in elkaar zit en op wat er in het denken gebeurt, of in het denken en/of voorstellingsvermogen gecombineerd met het voelen.

De ego wordt meestal gezien als het eigen ik. De manier en de kracht waarmee je in de wereld staat. Als van iemand wordt gezegd dat hij een groot en krachtig ego heeft, dan wordt daar meestal mee bedoeld dat de persoon zichzelf als groot en belangrijk ziet en manifesteert. Maar dit is niet persé een positieve aanduiding. Het hebben van een groot ego neigt ook naar het egoïstisch zijn: het erg gericht zijn enkel maar op het ik en dit ik erg veel plek geven ten koste van anderen. Of het neigt naar grootheidswaan en hoogmoed. Dit in tegenstelling tot hoe werkelijk grote zielen, grote mensen zich gedragen: niet zozeer zichzelf naar voren schuiven, maar door wie ze zijn en wat ze doen veel betekenis hebben voor anderen. Vaak zijn dit wel daadkrachtige maar daarbij juist bescheiden mensen.

 

De relatie psyche – ego – geest

De beschrijving van ego en psyche roept nu wellicht de vraag op: Waar en hoe hebben psyche en ego, ego en geest iets met elkaar te maken?

Geest is meer omvattend dan wat meestal bedoeld wordt met psyche. Geest is ook beduidend meer dan ego. Als er over geest en geestelijk leven gesproken wordt, dan omvat dat het denkvermogen, maar ook een deel van het innerlijk beleven en het voorstellingvermogen. Met het geestelijke en het geestelijk leven bedoelt men vaak een spiritueel of religieus beleven. Het geestelijk leven in deze betekenis kan duidelijk ‘ego-overschrijdend’ zijn.

Psyche staat oorspronkelijk voor het levensprincipe, voor de ziel. Met psyche wordt ook het innerlijk, het binnenste bedoeld: de ziel als zetel der bewustzijnsverschijnselen. Toch wordt hier in Nederland binnen de psychologie en psychiatrie het begrip psyche als ziel, en psychische ziekten als ziekten van de ziel, niet (meer) algemeen gebruikt. In ieder geval zelden als ziekten die betrekking hebben op de geestelijke en spirituele ontwikkeling van de mens. Veel algemener richt men zich op de mogelijk verstorende bewustzijnsverschijnselen die te maken hebben met een verzwakt of juist uit de hand gelopen ego. Ego gezien als het deel van de geest waar het kleine ik is genesteld. De relatie van de persoon met zijn grote ik, het ego-overstijgende deel, komt binnen de psychologie en psychiatrie niet of nauwelijks ter sprake.

Negeren van het kleine ik

Hoezo noem ik hier het ego het kleine ik en wat is eigenlijk dat grote ik?

Het kleine ik, met alle problemen van de ego, plaats ik hier tegenover de veel grotere geest of ziel, het grote ik. Hier refereer ik even aan de grote zielen en geesten, de fantastische en bewonderenswaardige mensen die werkelijk op daadkrachtige wijze ergens voor staan. Mensen die zichzelf doorgaans niet op hun borst slaan, maar die vanuit een duidelijk geestelijke en meestal spirituele overtuiging iets nastreven. Mensen waarvan Ghandi, Maarten Luther King, Moeder Theresa en Mandela voor veel mensen duidelijke voorbeelden zijn. Mensen die iets bijzonders en bewonderenswaardigs neerzetten voor andere mensen, voor de wereld en die daarbij niet terugschrikken voor de actie die ze daarvoor moeten ondernemen. Mensen waarbij het lijkt of ze nooit van die gemene negatieve stemmetjes in hun hoofd hebben gehoord, die roepen dat het ze toch niet lukt, dat ze zoiets niet kunnen, dat ze daar niet goed genoeg voor zijn of dat anderen zullen denken dat ze hartstikke gek zijn, enzovoort. Mensen die inderdaad deze stemmetjes in hun hoofd konden en kunnen negeren, die zich met een ander deel van hun geest, die zich met hun ziel, hun innerlijk bron, hun innerlijk of hogere Zelf, of zich met het lichtwezen in hen hebben geïdentificeerd.

De macht van het ego

Dit is nu precies wat de meeste andere mensen niet of veel minder lukt. De meesten van ons identificeren zich juist met de kleine ik: het ego! Dit nu maakt het eenvoudiger om het ego nader te beschrijven. Het ego is dat deel van onze geest, van ons denksysteem dat bang is om groot en groots te zijn (en soms juist om klein te zijn). Het is het deel dat vasthoudt aan allerlei zwakheden, onjuiste gedachten, herinneringen, overtuigingen en andere illusies. Zwakheden in het denksysteem kunnen uiteenlopen van het hebben van een laag gevoel van eigenwaarde, denken over jezelf dat je niet goed genoeg bent, het in zichzelf opgesloten zitten en geen contact met de buitenwereld kunnen maken, je ergens schuldig over voelen of té perfectionistisch zijn, tot het hebben van dwang-gedachten, psychoses, neuroses, angstgedachten of fobieën, stemmetjes die van alles beweren of gedachten die leiden tot zelfverminking of tot negatief, depressief, agressief of misdadig gedrag. Men ziet niet meer dat het gedachten zijn en neemt de activiteit in het denken aan als waarheid. Vaak identificeert men zich volledig met dit denken en gaat men er helemaal naar leven. Dit is leven vanuit de macht van het ego.

Het is niet verwonderlijk dat we dit ego zoveel macht geven: het ego is enorm slim en krijgt van verschillende kanten steun. Zo gebruikt het bijvoorbeeld het lichaam als bondgenoot. De pijntjes en ongenoegens van het lichaam, die eigenlijk seintjes van het innerlijk zijn dat er iets niet oké is, dat er iets mankeert, worden onderdrukt door het ego. Het ego laat je dóórrennen en verder gaan en als je door je lijf echt tot een halt wordt geroepen, dan verkondigt de ego: “Zie je wel, het leven kan je zomaar ineens vellen. Zie je wel, die ziel en dat licht is onzin, dingen overkomen je zomaar. Je kunt er niets aan doen.”

Ziekte als signaal

Sommige mensen die je in zou kunnen delen bij spiritueel-psychologische stromingen, ook esoterische psychologie genoemd, denken dat het anders in elkaar steekt. Zij hebben een andere zienswijze dan in de westerse psychosomatische traditie gangbaar is. In ‘De zin van het ziek zijn’ vertellen de psychiaters Dethlefsen en Dahlke dat er in de officiële geneeskunst al sinds Hippocrates iets mis is gegaan. Sinds die tijd probeert men de zieke aan te praten dat een symptoom een min of meer toevallige gebeurtenis is, waarvan de oorzaak gezocht moet worden in functionele processen, die dan ook ijverig onderzocht worden. Dethlefsen en Dahlke stellen dat de officiële geneeskunst hiermee zorgvuldig vermijdt het symptoom te interpreteren, te duiden, waardoor symptoom en ziekte in de onbeduidendheid verdwijnen. Hierdoor verliest het signaal zijn eigenlijke functie – de symptomen zijn daardoor geworden tot signalen zonder betekenis. In de ogen van Dethlefsen en Dahlke is het behandelen van organen en lichaamsdelen door de officiële geneeskunde een teken van onvermogen, dat we moeten plaatsen in het licht van symptoombehandeling.

De zin van ziek-zijn

Juist hier gaat het volgens Dethlefsen en Dahlke om: zien dat het symptoom jou als zieke een signaal geeft, dat jij als mens, als geestelijk wezen ziek bent. Zien dat je het evenwicht van de innerlijke geestelijke krachten verloren hebt. Erkennen dat het symptoom jou de informatie geeft, dat je iets mankeert (mankeren in de zin van ontbreken). Dat iets aan jouw heel-zijn ontbreekt, dat je in jouw bewustzijn niet meer in orde, resp. in harmonie bent, en dat het je aan bewustheid ontbreekt. Wanneer een mens dit onderscheidt kan maken en ziet dat het symptoom niet zijn grootste vijand is, die hoe dan ook bestreden moet worden, maar ontdekt dat het symptoom hem kan helpen te vinden wat hem ontbreekt, dan kan het eigenlijke ziek-zijn overwonnen worden.

Ziekte een conflict tussen ziel en geest

Dethlefsen en Dahlke zijn lang niet de enigen die op deze wijze over ziek-zijn denken. Ook geneesheer en onderzoeker Edward Bach, degene aan wie we de Bachbloesems en andere bloesemremedies te danken hebben, zegt dat de essentie van ziekte niet materieel is, maar dat het gaat om een conflict tussen ziel en geest. Ziekte is daarom volgens Bach alleen maar te genezen door geestelijke en verstandelijke inspanningen. Zelfs als een uitsluitend materiële behandeling schijnbaar succesvol is, dan betekent dit volgens Bach nooit meer dan een tijdelijke verlichting van de klachten tot de werkelijke oorzaak verwijderd is (zie ‘Heal Thyself’). In feite is in vele gevallen een schijnbaar herstel van ziekte volgens hem zelfs schadelijk. Voor de patiënt blijft immers de ware oorzaak van zijn lijden verborgen en juist omdat hij zich dit onbewust is, kan deze factor in sterkte toenemen. Ook Bach heeft gezegd dat de uiteindelijke en volledige genezing van binnenuit komt, vanuit de eigen ziel “die door haar weldadige uitstraling de persoonlijkheid in harmonie brengt, als zij daartoe in de gelegenheid wordt gesteld”.

Christiane Beerlandt kun je in dezelfde traditie plaatsen. Zij geeft aan dat de mens alleen zichzelf kan genezen, omdat de diepste oorzaak van ziekte bij de mens zelf ligt. Als je werkelijk in jezelf gelooft en leeft vanuit het vertrouwen in je eigen natuur, dan hoef je niet ziek te worden en ben je je bewust van je immuniteit tegen ziekten. Als reden voor zoveel en steeds moeilijker te genezen ziektes ziet Christiane (in ‘De Sleutel tot Zelf-Bevrijding’) maar één werkelijke oorzaak: gebrek aan geloof, het niet vertrouwen van de eigen natuur.

Je lichtwezen is heel

Om echt in jezelf te kunnen geloven, moet je eerst en vooral jezelf in je diepste wezen kennen. Je moet weten wie je bent, waarom je hier bent en waar je naar toe op weg bent. Je moet luisteren naar je innerlijke leermeester, naar jezelf.

Ziekte is een deel van het egosysteem, een deel van het ik -het kleine ik- dat gelooft dat wat we zien, voelen en ervaren echt is en dat dat de enige realiteit is.

Het ego laat je dit met alle macht geloven, want het ego is bang. Het ego bestaat namelijk uit alle gedachten en overtuigingen, alle gevoelens en ideeën die jou afgescheiden houden van jouw lichtwezen. Het ego identificeert zich met het stoffelijk lichaam en beschouwt dit als de ultieme waarheid. Het moet wel want daarmee verdoezelt het zijn eigen angst en bevestigt het zijn eigen bestaan als enig belangrijke en allerhoogste. Het ego laat je denken dat het het ultieme is of dat het anders jou het ultieme zal geven. Het moet wel want overleven van het ego hangt af van jouw geloof in het ego. Op het moment dat jij ‘nee’ zegt tegen alle overtuigingen, gedachten en gevoelens die komen van het ego, heeft het ego immers geen macht meer. Op dat moment ervaar jij jezelf -je Zelf- steeds duidelijker als lichtwezen. Voor het ego zou dit een heuse bedreiging zijn. Je mocht eens in het lichtwezen dat jij bent -in jouw heelheid- gaan geloven … Je mocht het bestaan ervan eens serieus overwegen … Je mocht jezelf eens drie keer per dag gaan vertellen dat je het lichtwezen bent en dat Goddelijke energie door je heen stroomt en vrede, harmonie en gezondheid in jou brengt …. Wat zou er dan gebeuren met alle ziektekiemen in jou? En met het kleine ego dat de ziekte ondersteunt?

Genezing is Heelwording

In eerdere artikelen van mij (in “De terugkeer van innerlijke gezondheid”, de artikelen over de kracht van de adem en over de kracht van het denken) heb ik al veel geschreven over hoe je weer gezond en gelukkig kunt worden. Mijn visie sluit duidelijk aan op de mening van Dethlefsen en Dahlke, Bach en Beerlandt: ziekte heeft een signaalfunctie en het is daarom van belang om te onderzoeken wat de ziekte je te vertellen heeft. Vaak betekent dat: kijken naar hoe je in je leven staat en zien welke beperkende overtuigingen en patronen je gekoesterd hebt. Bewustwording van wie je bent en van wie je eigenlijk diep van binnen bent. Hiermee zeg ik niet dat je nu alle medische hulp direct aan de kant moet zetten. Nee, zo lang je gelooft dat de medische wereld iets voor jou kan doen, moet je daar zeker gebruik van maken. Maar volgens mij is er een diepere, werkelijker genezing mogelijk als je de zin van je ziek-zijn onderzoekt. En als je ontdekt hebt wat de ziekte jou te leren heeft, dan kan genezing ook zijn als een gebed, als een meditatie. Zeker als je daar voor open staat. Een weg van “JA”-zeggen tegen wat het leven je brengt, en weten dat God in je leeft en je liefde, genezing, kracht en vrijheid brengt, en door jou heen naar buiten stroomt. Een volgende keer vertel ik daar graag meer over.

geplaatst in Spiegelbeeld, september 2004

Over symptomen, bewustwording en genezing

Gezondheid, Ziekte, symptomen en Healing en Heel worden / Door

Een deel van een interview met drs. Bea van Wierst

Vraag: Bea, jij hebt artikelen geschreven over “De zin van het ziek zijn” en “Innerlijke Genezing” en je schrijft over helende en transformerende ademtechnieken. Laatst zag ik een artikel van je in een Spiegelbeeld van 2006 over EFT(Emotional Freedom Technics) waaruit ik begreep dat je over deze technieken ook workshops geeft. Vertel eens: werk jij nu als psycholoog met mensen aan dingen in de geest? Aan geestelijke gezondheid dus of werk je aan genezing op het lichamelijke vlak?

Bea: Dat is een goede vraag. Eigenlijk is het beste antwoord: aan beiden. Voor mij is er geen echt onderscheid tussen fysieke en lichamelijke gezondheid. Iemand die psychische of emotionele pijn heeft voelt dat vaak fysiek. Iemand die fysieke klachten heeft weet niet altijd dat er ook psychisch of mentaal of wellicht zelf geestelijk of spiritueel iets niet helemaal in orde is. De grens tussen fysieke pijn en emotionele pijn is moeilijker te definiëren dan zo op het eerste gezicht misschien lijkt.

We kennen natuurlijk de psychosomatische klachten. Klachten ontstaan uit de psyche. Waarbij in het verleden hier in Nederland de psyche vaak met geest in plaats van met ‘ziel’ vertaald werd. Een psychosomatische klacht is eigenlijk zielenpijn. De ziel heeft pijn opgelopen en daaruit ontstaat een fysieke klacht of ziekte. Anders gezegd: de fysieke klacht of ziekte is een symptoom van een pijn in de ziel. Ik werk niet met de psyche zoals de meeste psychologen daar mee werken. Ik kijk niet naar iemands geest. Soms help ik mensen bewust te worden van hoe ze denken, omdat je gedachten leiden tot emoties en omdat je kunt leren om niet steeds in hetzelfde moeras van emoties terecht te komen. Ook luister ik naar de verhalen van mensen vol met hun zielenpijnen. Voor sommige mensen is het goed om te praten of te schrijven over hun verleden.

Ik werk regelmatig met technieken (EFT, de adem) waarbij je in de praktijk steeds weer merkt dat deze twee, fysieke pijn en emotionele pijn, zeer nauw naast elkaar liggen en in elkaar overgaan. Emotionele pijn, verdriet, herinneringen en fysieke pijn zijn vaak samen of afgewisseld tijdens sessies aanwezig. Soms zijn het trauma’s of is het depressie of men heeft slaapproblemen en heeft een scheiding of de dood van een geliefde nog niet verwerkt. Maar ik werk ook aan de benauwdheid, pijn in schouders of rug, darmklachten, migraine of andere kwalen of klachten waar iemand last van heeft.

Ik luister naar de pijn, leer mensen om zelf ook naar die pijn te luisteren en soms moedig ik ze aan er naar toe te ademen of er in te kijken. De bewustwording van de pijn en wat deze wil vertellen is een belangrijk onderdeel van heelwording. En vaak raak je spontaan herinneringen aan, meestal pijnlijke gebeurtenissen, die kennelijk de basis of de oorzaak zijn van het ontstaan van een fysiek probleem.

Vraag: Komen mensen bij jou van hun klachten af?

Bea: Vaak wel. Mits iemand natuurlijk echt de reis naar binnen durft te maken. En dat durft lang niet iedereen. Je moet namelijk wel de pijn durven voelen. De emoties toelaten en bereidt zijn om naar je eigen waarheid te zoeken. De waarheid zal altijd gedragen worden door de liefde in je eigen hart. Dat is de enige waarheid. Waarheid zal nooit een vinger zijn die naar iemand anders wijst. Waarheid gaat altijd samen met eigen verantwoordelijkheid voor hoe je je voelt, voor hoe het met je is, voor hoe je in het leven staat. Vanuit waarheid komt transformatie en transmutatie. Pijnen en klachten lossen op, ziektebeelden verdwijnen. Vaak kun je door bewustwording helemaal of gedeeltelijk genezen en in ieder geval de zin van de ziekte of kwaal beter doorgronden. Soms is de genezing van het lichaam niet (meer) mogelijk, maar een heel en gelukkig mens worden wel.

Mensen die veel eerder signalen oppakken hoeven niet altijd door allerlei symptomen en ziektebeelden overvallen te worden. Als we zouden leren luisteren naar onze wensen, verlangens en emoties, en als we bewustzijn zouden brengen naar die delen in ons lijf die reageren en protesteren, dan leren we op dat moment de levenslessen, die anders diep in ons lijf worden vastgezet en geconserveerd. Levenslessen verborgen in kwalen en ziektes totdat ze zo sterk om aandacht schreeuwen, dat we er niet meer omheen kunnen.

Vraag: De geneeswijzen die hier in de ziekenhuizen en bij de meeste huisartsen gebezigd worden, wijken nogal af van wat jij als genezingsproces beschrijft. Denk jij dat er binnen de reguliere gezondheidszorg dingen in deze richting zouden kunnen veranderen?

Bea: Het zou fantastisch zijn als men zou durven kijken naar de signalen van het lichaam. Als we een symptoom zouden kunnen zien als signaal van iets dat niet in orde is. Dat we anders met onszelf en met anderen om zouden moeten gaan of dat we overtuigingen hebben die weinig bijdragen aan het levensgeluk van anderen en of van onszelf. Of dat er een onverwerkt trauma of een niet verwerkte pijn nog in ons aanwezig is. Bewustwording is waar het volgens mij in het leven om draait.

Helaas willen de meeste artsen daar maar mondjesmaat aan. Ook veel psychologen en psychiaters zijn maar eenzijdig gericht op bewustwording. Ik vermoed dat dat komt doordat hun eigen wereldbeeld en daarmee hun eigen angsten en overlevingsangsten door deze denkwijze worden geraakt. Het betekent immers dat ze dan zouden kunnen en moeten luisteren naar hun eigen symptomen. De meeste mensen zijn daar wat angstig voor. Het betekent namelijk dat ze door zo te denken ineens zelf verantwoordelijk zijn voor wat er in hun lichaam, in hun leven en in hun gevoelens gebeurt. En deze

verantwoordelijkheid op je nemen vinden veel mensen nogal wat.

Soms is het ook eng. In plaats van makkelijk je ogen te sluiten en de symptomen in je leven te zien als iets dat je overkomt, wat je lot is en waar je dus niets aan kunt veranderen, zouden ze nu eerst die gedachtegang moeten veranderen en dan misschien wel tot andere acties over moeten gegaan. Patronen moeten dan doorbroken worden. Allereerst zouden ze uit de slachtofferrol moeten stappen, naar binnen moeten gaan en daar naar de pijn meten luisteren of met partner of anderen over hun gevoelens moeten gaan praten. Voor veel mensen is dat eng. Vooral voor veel mannen, die gemiddeld minder in contact zijn met hun gevoelens dan vrouwen, is dat eng.

Vraag: Waarom vinden mensen dat eng? Zou je daar nog iets meer over kunnen vertellen?

Bea: Je moet dan erkennen dat er gevoelens en emoties zijn, deze gaan herkennen, ze durven voelen en dan ook nog eens communiceren. Het overlevingsdeel in veel mensen doet dan alles waar ik hier over praat liever af als onzin. Wat men zich niet realiseert is dat de weggestopte pijn op dat moment beschermd wordt door het overlevingsdeel. Dit is het deel in ons dat er voor gezorgd heeft dat we zouden overleven ondanks de pijn of het trauma die we ervaren hebben. Maar ook dit overlevingsdeel wordt meestal niet herkent en erkent want het trauma of het pijnlijke, geraakte deel in ons wil gewoon verstopt blijven en het overlevingsdeel zorgt dat het uit het zicht blijft.

Meestal reageert het pijnlijke, geraakte of gekwetste deel op onbewust niveau te reageren alsof het opnieuw dezelfde oorspronkelijke pijn zal voelen. Men wordt onrustig, gespannen, kan zich niet meer concentreren, heeft haast om andere dingen te gaan doen, enzovoort. Soms wordt er een heuse overlevingsstrategie uit de kast getrokken om de pijn maar niet opnieuw te voelen. Natuurlijk gebeurt dit allemaal onbewust en vanuit de angst dat je het anders niet zult overleven of dat je opnieuw die enorme pijn zult ervaren. Dat nu is zowel waar als niet waar. Als er oude pijn zit dan zal dit aan de oppervlakte moeten komen om verwerkt of opgelost te kunnen worden. Het zal gezien en vaak ook gevoeld moeten worden. De invloed ervan zal gezien moeten worden. En vaak gaat dat gepaard met enige pijn. Emotionele pijn en soms voelt men ook fysieke pijnen weer opnieuw. Maar deze pijnen zijn niet onoverkomelijk en niet te verwerken, wat ze voor veel mensen wel waren toen ze als baby, klein kind, puber of jong volwassene de ervaring hadden. De mogelijkheid om het te begrijpen is meestal enorm gegroeid sinds het moment dat de pijn oorspronkelijk ervaren is.

Wat ik meestal zie gebeuren als ik met mensen aan dit soort van bewustwordingsprocessen werk, is dat de pijn en de emoties niet alleen van voorbijgaande aard zijn, maar dat ze bijna altijd een sterk bevrijdend karakter hebben. Fysieke pijnen of andere klachten verdwijnen vaak helemaal. Zelfs veel chronische pijnen verdwijnen in relatief korte tijd helemaal. Niet altijd zo snel als we zouden willen. Sommige klachten zijn erg vasthoudend, maar dat zijn sommige overlevingsstrategieën ook.

Meer over het gebruik van Cannabis als medicijn

Gezondheid, Ziekte, symptomen en Healing en Heel worden / Door
jose-luis-sanchez-pereyra-14KbjlzBdY4-unsplash

Veel Sjamanen uit verschillende tradities in het heden en verleden gebruik(t)en Heilige (=heelmakende) middelen voor reiniging, healing en bewustzijnsverruiming om hun verbinding tot stand te brengen met een andere frequentie, met een hogere laag van kennis om informatie, ontwikkeling en/of genezing te verkrijgen.

Zo zijn Datura, Peyote, Mescaline, Charas (andere benaming voor delen van de Cannabisplant) en vele andere planten of plantendelen voor deze doeleinden in het verleden (en heden) door Sjamanen gebruikt.

Een middel dat tegenwoordig behoorlijk populair is, en gemaakt wordt uit een liaanwortel en een blad, is Ayahuasca uit Zuid Amerika. Onder andere in Japan, India en in Egypte is/was het gebruik van Cannabis als geneesmiddel én ter verruiming van het bewustzijn (bijv. om het Orakel te raadplegen) bekend.

Cannabis is nu in de meeste landen verboden – het in bezit hebben of de productie ervan is strafbaar, en hier in Nederland wordt het in ‘coffeeshops’ getolereerd.

Cannabis (Marihuana, Wiet) is vooral verboden omdat het een goedkoop en erg goed medicijn is dat door Big Farma niet te patenteren is, en omdat in het begin van de 19e eeuw de Negerslaven in de USA, die op de Hennepplantages werkten, meer zagen en begrepen van hoe de ‘moderne Westerse wereld’ in elkaar stak dan goed voor ze was (meer en meer slaven lukte het om aan hun slavenbestaan te ontkomen).

Er is veel moeite gedaan om Cannabis/Marihuana een slecht en ‘verkeerd’ imago te geven en handelen, verbouwen of smokkelen van Cannabis is vooral strafbaar omdat er grote, financiële belangen speel(d)en rondom de hout industrie en farmacie.

Door hoe er over Cannabis gesproken wordt en door hoe Cannabis meegenomen werd/wordt in de beeldvorming over drugs, jongeren en verslaving, is het gebruik van Cannabis voor veel mensen ‘verdacht’, ‘eng ‘, ‘verboden’, ‘strafbaar’,  ‘puberaal’, ‘slecht’, enz.

De belangrijkste reden waarom Cannabis niet veelvuldiger wordt ingezet als geneesmiddel is omdat het in veel landen illegaal is, en het is illegaal omdat grootschalig onderzoek en gebruik door Big Farma (de farmaceutische industrie) en haar aanhangers geweerd wordt.

 

Het geneesmiddel Cannabis

6000 jaar geleden was Cannabis echter al bekend als geneesmiddel in de Ayurveda (traditionele Indiase geneeswijze) en tot 1939 (toen Cannabis vanwege commerciële redenen illegaal werd verklaard) werd het zelfs in de USA zeer regelmatig ingezet als geneesmiddel. En ook nu is het gelukkig weer meer en meer gebruikt als medicijn, en in inmiddels is het medisch gebruik in een aantal Amerikaanse staten en in sommige andere landen legaal.

Sinds de jaren ‘90 van de vorige eeuw is er weer onderzoek gedaan naar Cannabis en is gevonden dat het niet alleen als ondersteuning in chemotherapie of bij multiple sclerose (M.S.) enorm goed werkt, maar ook dat het verschillende vormen van kanker kan genezen. Vaak wordt de olie of het sap van de plant gebruikt, maar ook de dampen inhaleren is een veel gebruikte methode.

Bewijzen van mensen die zelf (of wiens kind) genezing/verbetering van klachten met hulp van cannabis gevonden hebben, zijn volop te vinden op internet (kijk bijvoorbeeld hier waar o.a. filmpjes te vinden zijn van een man die genezen is van huidkanker; een jongetje dat niet meer dagelijks 5 heftige epileptische aanvallen heeft maar hoogstens nog 1 x per week een lichte aanval; van een moeder die zegt dat haar 10 jarige autistische zoon nu nog leeft en het veel beter met hem gaat door gebruik van Cannabis; en vele andere getuigenissen inclusief een film over het onderzoek bij muizen met kanker waarvan 30% geneest en waar de tumoren bij de andere muizen kleiner zijn geworden. Kijk ook hier voor een verslag en filmpje over een tweejarig jongetje dat door Cannabis van een hersentumor is genezen. 

(google ook zelf op cannabis en je vindt vele toepassingen/verhalen/onderzoeken)

Hoe bewustzijnsverruimende middelen in het algemeen werken en hoe Cannabis, als zodanig én als geneesmiddel van vele tot nu toe niet of moeilijk te genezen ziektes, in het bijzonder werkt, moet dmv onderzoek duidelijk worden.

In de jaren ’60 en ’70 was er wel onderzoek toegestaan, maar tegenwoordig moet dat recht weer terug bevochten worden, zoals er laatst een rechtszaak gewonnen is om weer verder onderzoek te kunnen doen naar de zeer positieve werking van Cannabis: het verwijderen van tumoren en kanker.

Cannabis als bewustzijnsverruimend middel

Cannabis, gebruikt tijdens een sjamanistisch ritueel, helpt je om in het onderbewuste een kijkje te nemen en dingen los te laten. In het onderbewuste zitten vaak pijn en trauma’s weggestopt. Ook vind je in het onderbewuste de oorsprong van hoe jij naar jouw/ naar DE wereld kijkt. Het oplossen van (emotionele) pijn en trauma’s kan bijna alleen plaatsvinden als de pijn en/of de oorzaak omhoog kan/mag komen en er inzichten ontstaan over de situatie zoals die was, welke beslissingen er genomen zijn en als je bereid bent de negativiteit los te laten en je te ontwikkelen.

Cannabis helpt je tevens om het contact te herstellen met het ‘bovenbewuste’ – je Hoger Zelf. Het helpt je om in je Zelf te komen.

Een Sjamanistische Ademreis kan/zal de katalysator zijn van het loslaten. Soms kan dit zeer heftig reinigend/purgatief zijn, en soms is het als het mooiste wat je ooit hebt ervaren. Natuurlijk is op deze manier en met deze bedoeling -om een Sjamanistische reis te maken en je zelf te helen- het gebruik van Cannabis wel behoorlijk verschillend met de reden en het effect waarvoor mensen op recreatieve wijze Cannabis/Marihuana gebruiken (vermengd vaak met tabak om lekker te ontspannen, te chillen, om prettig creatief te zijn, of om alle toestanden en zorgen even te vergeten, of om dingen te vermijden).

zie ook Sjamanistische (Adem)- Reis en Volle Maan Viering

en Cannabis as Sacrafice ?

Hoogsensitiviteit Onthult en Omarmt

Gezondheid, Ziekte, symptomen en Healing en Heel worden / Door

Steeds meer mensen zijn erg gevoelig of zelfs hooggevoelig en reageren heftig op allerlei energieën die ze niet of slecht kunnen verdragen. Meer en meer mensen zijn zo gevoelig dat ze geluiden, kleuren, of vormen waarnemen, die anderen (nog) niet kunnen waarnemen.

Hooggevoelige mensen zijn op Aarde gekomen met een zielegeschiedenis en een energie die vaak fijner is afgestemd dan die van hun omgeving. Als je hooggevoelig bent neem je meer waar, je voelt van alles aan. Je kunt het ook zo zeggen: iedere ziel heeft het vermogen die energie te ervaren die tot zijn of haar beschikking staat, maar bij de één is die meer versluierd dan de ander.

Je kunt zeggen dat hooggevoeligheid een ontwikkelde energie is. Het is een energie van het hart, een energie die gericht is op verbinding, op begrip en liefde. Hooggevoelige mensen verlangen ernaar een meer harmonieuze vreedzame omgeving te scheppen waarin ze echt kunnen delen met elkaar. Waar je eerlijk en open met elkaar kunnen uitwisselen.

Eigenlijk is het een verlangen naar het paradijs of de Hemel op Aarde. En iets willen doen om de Hemel op Aarde te willen brengen.

Aan de ene kant neem je waar als een hoogontwikkeld wezen, voel je veel en wil je de ander tot steun zijn – de meeste hooggevoelige mensen zijn natuurlijke helers. Aan de andere kant is veel informatie ongefilterd binnengekomen vanuit de oude energie, informatie die veelal gebaseerd is op angst, op controle houden en macht. Er was iets wat niet mee-resoneerde met jou. Je werd niet helemaal herkend, sterker nog: het belangrijkste deel van jou werd niet herkend in je omgeving.

Als je voelt dat wat jij te bieden hebt niet ontvangen wordt, dat dit niet goed aankomt, dan grijp je terug op oude stukken in jezelf, zoals bijvoorbeeld het kind in je dat in een soort wanhoop schiet en allerlei maatregelen gaat nemen die je verder van huis brengen. Je gaat dan bijvoorbeeld teveel je best doen voor anderen, teveel verantwoordelijkheid nemen, of jezelf doorlopend beoordelen en bekritiseren.

“Het zal wel aan mij liggen, ik ben niet goed genoeg, ik moet mij aanpassen”, en zo zie je dat je het mooiste stuk in jezelf dan eigenlijk te grabbel gooit. Vervolgens voel je je slecht over jezelf, en ook leeg en uitgeput. Want als je niet jezelf mag zijn, in dat gevoelige stuk wat zo bij je hoort, in die hoger ontwikkelde energie, wat moet je dan?

 

Dat is de kunst van het hooggevoelig zijn hier en nu op Aarde: dat je werkelijk bij jezelf kunt zijn en je je (naast verbinden) ook totaal kunt losmaken van je omgeving. En daarmee bedoelen we vooral losmaken van de oude energie in je omgeving die nog mee-vibreert op angst en controle.

Hoogsensitieve mensen zijn pioniers

Het eerste is de gevoeligheid zelf, dus het waarnemen van emoties en stemmingen buiten je. Het tweede ding is: wat doe je daarmee? Hoe reageer je daarop?

Gevoeligheid wil eigenlijk alleen zeggen dat je veel voelt en waarneemt. Maar dat is het probleem niet. Het probleem is dat je de gevoelens en energieën van anderen niet door je heen kunt laten stromen, maar dat je ze vasthoudt.

Sterrenkinderen, pas geboren “nieuwetijdskinderen”, maar ook vele 30-ers, zijn als lichtwezens uit andere sterrenstelsels allemaal hier op Aarde geboren als gevoelige kinderen, die meer waarnamen dan hun ouders. Bij veel zit er (een) pijn uit de jeugd, waar je op dat moment als kind niet uitkwam.

Door mee te lijden met je vader of moeder of je familie, lijk je een stuk van hun last op je te nemen en op te lossen, en het was ook vaak de enige manier om aansluiting te vinden met de omgeving. Dus je verlaagde eigenlijk je energetische trilling, om van dienst te kunnen zijn, om een verbinding te maken.

In heel veel mensen is een soort “helpsyndroom” ontstaan: je voelt de energie van de ander, en automatisch wil je je inzetten voor de ander en gaan helpen.

Veel mensen hebben naar substituten gezocht als kind, om zich toch een beetje goed te voelen, een beetje veilig te voelen. En daar ligt de werkelijke uitdaging voor alle hooggevoeligen. Om dat stuk uit het verleden, je pijnlichaam (naar Eckhart Tolle) of je innerlijk kind te gaan leren begrijpen en om dat vrij te maken. Dat is namelijk wat nu vaak blokkeert om echt vrij en vreugdevol te genieten van je hooggevoeligheid en van het leven hier op Aarde.

juni 2010, Bea van Wierst

Van Separatie – Afgescheidenheid – naar Heel Zijn

Gezondheid, Ziekte, symptomen en Healing en Heel worden / Door

We leven in een wereld waar goed, beter, best net als goed en kwaad, en goed en slecht totaal ingeburgerd zijn. Onderscheid en vergelijken gaan bijna hand in hand met discussies, meningen en (ver)oordelen. Het is de wereld van dualiteit en afgescheidenheid. Een wereld waar Zijn, Eenheid en Heelheid met vreemde ogen bekeken worden, omdat ze totaal niet passen in het algemene beeld. Slechts een groep spiritueel gerichte mensen -waarschijnlijk jij als je dit artikel uit leest- kan zich iets voorstellen van wat eenheid is. Eén mensheid en het Leven als één geheel.

Zij die een glimp of meer van de eenheid en heelheid hebben opgevangen, begrijpen voorlopers als Eckhart Tolle, Mooji, Amma, Byron Katie en vele anderen beter dan zij die meer gericht zijn op de materie, de dualiteit en het verwerven van dingen. Maar dan nog is het vaak lastig om in de paradox van het leven van dag tot dag de eenheid werkelijk te ervaren. Lastig om niet het verleden te herkauwen of juist bezig te zijn met allerlei wensen en het verlangen naar een betere toekomst. Om uit het oordelen en de slachtofferrol te blijven, en om blij of oké te zijn met wat er nu is. Om voor alles gericht te zijn op de onvoorwaardelijke liefde in je hart.

In het proces van loslaten heb ik de laatste jaren ervaren hoe zeer het bestaan van de herkauwer en de gewoonte van de mind om alles te willen begrijpen en plaatsen, leidt tot het maken van de meest aannemelijke verhalen. Om dan later te ontdekken dat op een subtiele manier de slachtofferrol in het mentale en het emotionele een gewillige volger heeft gevonden. En dat terwijl ik toch al eventjes getraind en geoefend ben in het Zijn zonder verhalen en in het leven in het Hier en Nu.

Soms, als het leven ons confronteert met de realiteit van alledag, begint er van alles te reageren: oude patronen, diep ingesleten overtuigingen, een weggestopt kindertrauma, ouderlijke conditionering, of we worden ineens onredelijk emotioneel. Verdriet, pijn, angst, boosheid, de behoefte aan erkenning, of welke andere emotie dan ook, dient zich aan. En vaak is het op die momenten dat we mee gaan met het verhaal en ons koesteren in pijn en zieligheid.

Op zo’n moment is er sprake van een bewustzijnsvernauwing. We zijn even niet bewust en reageren dus onbewust vanuit de oude conditionering en pijn. Een oude energie wordt getriggerd, aangeraakt, en kan zich uit je losmaken. De energie kan getransformeerd worden, de pijn losgelaten.

Helaas hebben we door de bewustzijnsvernauwing waar we op dat moment door heen gaan de neiging om ons met de oude energie te identificeren. We eigenen de emotie en het verhaal ons toe en blijven er in hangen. We geven de situatie of de ander -dat wat ons getriggerd heeft- meestal de schuld en zien niet hoe fantastisch mooi het leven werkt. We hebben even niet in de gaten dat een oude energie die in ons geconserveerd is op dit zelfde moment getransformeerd wordt. Soms veroordelen we ons zelf of zijn ronduit boos op onszelf om wat zich in ons denken of voelen afspeelt.

Kortom we identificeren ons met het kleine zelf, het lichaam, het denken, de pijn of de emoties en zijn in ‘oordelen over’ terecht gekomen.

 

Een weg hieruit is het vergroten van je bewustzijn. Of in andere woorden: herkennen wat er gebeurt en je niet meer identificeren met het kleine en getriggerde ik. Niet meer de verhalen geloven die je jezelf vertelt, maar weten wie jij bent voorbij de verhalen. Of stoppen met het veroordelen van de zogenaamde schuldenaar, of van jezelf. Of zelfs stoppen met zoeken naar een schuldige.

Het is het oor-delen waardoor je weggaat uit de liefde in je hart. Het is het oor-delen waardoor je weg gaat uit wat er dit moment is.  Jij bent het die op zo’n moment jou afscheidt -jou deelt- van de oor(sprong), van de oer-bron, die heelheid is. Jij maakt een oer-deling en schept op dat moment de dualiteit.

 

Het ervaren van wie jij bent voorbij de verhalen en oordelen en voorbij het lichaam, de pijn en de emoties kan soms voor grote wonderen zorgen. Het verhaal van Anita Moorjani is daar een groot voorbeeld van. In 2006 ligt Anita in het ziekenhuis met 28 citroen grootte kankergezwellen langs haar ruggengraat en de artsen verwachten dat ze de nacht niet doorkomt. Haar organen vallen uit terwijl ze op dat moment door een soort BDE (Bijna Dood Ervaring) gaat. Ze beleeft het één en ander in een andere wereld waarin ze o.a. haar overleden vader en beste vriendin tegenkomt, en waar ze ook van alles waarneemt dat in het ziekenhuis gebeurt. Maar ze komt terug en weet dat ze zal genezen, dat ze is genezen. Binnen absurd korte tijd (3 dagen) is een aantal gezwellen sterk geslonken en is de acute kritieke staat afgewend, en binnen een paar weken is er geen kankercel meer in haar lichaam te vinden.

In de onderstaande video’s vertelt ze aan interviewster Lilou Mace haar bijzondere verhaal, inclusief hoe in 5 verschillende grote kankerziekenhuizen haar status van voor en na de gebeurtenis is onderzocht en eigenlijk als onmogelijk -en dus wonderbaarlijk- wordt geclassificeerd.

Voor Anita Moorjani was het ervaren van wie ze is voorbij het lichaam, haar ziekte, de pijn en alle angsten die haar leven beheersten, de weg naar spontane en volledige genezing. Ik herken haar verhaal als het zoveelste voorbeeld over wat leven is. Leven hier in de dualiteit in angst en pijn; en hoe dood geen einde is aan leven, maar hoe dood ons onthult wie wij eigenlijk zijn.

Ook toont Anita’s verhaal ons iets over de werking van oordelen en hoe we ons afscheiden van de eenheid met onze bron. Het laat zien hoe leven in angst onze gezondheid en ons leven hier kapot maakt, en hoe negatieve emoties en gedachten niet bijdragen aan een hogere kwaliteit van leven. Integendeel.

Ik hoop dat Anita’s verhaal ook jou mag inspireren te onderzoeken Wie jij bent en dat het je op weg mag helpen om overtuigingen en conditioneringen over dood, ziekte, pijn, genezing los te laten en om anders met je emoties om te gaan.

Anita-Moorjani-s-Near-Death-Experience-clears-in-4-days-grade-4B-lymphoma-cancer

Een 2e interview van Lilou met Anita een jaar later, met wat overlap en vele mooie aanvullingen

Anita heeft ook een boek geschreven over haar leven en ervaring met kanker:

Dying to Be Me, Anita Moorjani on Beating Cancer